Μαιρη

Κάποτε είχα γνωρίσει μια Μαίρη
που είχε δυο μάτια γλυκά φωτεινά.
Μαζί περπατούσαμε χέρι με χέρι
και αγαπηθήκαμε στα σκοτεινά.

Φοβόταν η Μαίρη μην έρθει ο παππούς της
και μη μας τσακώσει σε κάποια γωνιά
και είπα κ' εγώ λες να έρθει ο πού***
κρυφά να μας στήσει καμιά παγανιά;

Πίσω απ' τις λεύκες και τις ακακίες
της είπα "για σένα η καρδιά μου πονά"
κι εκείνη μου είπε "μη λες μαλ***,
τα ίδια έχεις πει και σε άλλες ξανά".

Της είπα λοιπόν πως δεν είμαι της πλάκας
για μένα πεθαίνουν γυναίκες πολλές
μπορεί να με λεν μα δεν είμαι μαλ***
και δεν τις ανέχομαι τις προσβολές.

Θα φύγω μου είπε αφού δε σ' αρέσω
κατάλαβα πλέον πως δε μ' αγαπάς.
Και τότε της είπα κι εγώ να σε χέ**
αφού την αγάπη μου δεν εκτιμάς.

Δε θέλω να φύγεις από την αυλή μου
τα όσα μου κάνεις θα βγούνε ξινά
μ' αν πάλι μου φύγεις κι εγώ στο κα*** μου
μιαν άλλη στη θέση σου θα βρω ξανά.

Να φύγεις λοιπόν δεν κρατάω κακία
μονάχος τα βράδια μου θα ξαγρυπνώ
θα παίζω άμα λάχει και μια μαλ***
τον πόνο μου έτσι κι εγώ να ξεχνώ.

Θα γράφω τραγούδια για να βρω τη λύση
πολύ πικραμένα μελαγχολικά
γιατί ο μαλ*** αν σ' είχα γα***
ποτέ δε θα μου 'φευγες οριστικά.

Τέτοια τραγούδια δε γράφω για άλλες
γιατί ίσως θα πρέπει να λογοκριθούνε
κι αν δεν τα περάσουν αυτές οι κουφ***
από το ραδιόφωνο δε θ' ακουστούνε.

Ενα τραγούδι έχω γράψει όλο κι όλο
το μόνο που μες την καρδιά μου γυρνά.
Μήπως θα πρέπει να δώσω και κό***
στη λογοκρισία που δε το περνά;

Βαρέθηκα απ' όλους ν' ακούω τα ίδια
πως τέτοια τραγούδια δεν είναι σεμνά
και όμως μας έχουνε πρήξει τ' αρχ***
από το ραδιόφωνο καθημερινά.